Eindelijk word ik gezien

Wauw, dit verdient elke jongere. Alles op tafel leggen, zonder geheimen en iedereen zijn perspectief mag er zijn. 

We organiseren een netwerkoverleg voor een meisje van 16. Het is de eerste keer. Haar ouders, familie en ondersteunend netwerk zijn aanwezig aan de grote tafel. De spanning is voelbaar. Ook voor mijn collega's, want voor hen is dit soort bijeenkomsten ook nieuw. Ik voel een grote dankbaarheid dat ik dit overleg mag faciliteren.
Het meisje zegt niets. Telkens als we haar het woord geven, zei ze duidelijk: "Ik ben er niet." Ze let goed op en noteert alles wat er gezegd wordt zorgvuldig in haar notitieboekje met verschillende kleurtjes.
Een dag later komt mijn enthousiaste collega binnen: "Wauw, dit verdient elke jongere. Alles op tafel leggen, zonder geheimen en iedereen zijn perspectief mag er zijn, ook al is het verschillend van elkaar."

Het meisje vertelt dat ze zich écht gezien voelde en dat dit de eerste keer was.